Malatya Mutfağının Araç ve Gereçleri
Malatya Valiliği
Arıstağ: Tavan.
Bervanik: Mutfak önlüğü.
Boduç-Boduş: Ağaçtan yapılmış su kabı.
Çıhın: Yiyecek taşınan büyük boy mendil.
Çırtikli-Kırtikli Sahan: Kenarları dilimli bakır tabak.
Çömçe: Kepçe.
Don Sitili: Büyük kalaylı bakır kova.
Dönderecek: Sacda pişen ekmeği çevirmede kullanılan ince uçlu yassı ağaç.
Eğiş: Çöp küreği.
Ellik-Kolçak: Tandır ekmeği pişiren kişinin kullandığı eldiven.
Evlek: Bostandaki bölümlerden her birine verilen isim.
Eyvan: Üstü kapalı, etrafı açık balkon. Evin bahçesinde bulunur, Darende’de “hayat” adı verilir.
Gahma: Tavanı tutan kolon.
Gazzik: Küçük kazan.
Grat: Ekin ölçeği.
Guşgana: Dibi yuvarlak küçük tencere.
Gümgüm: Ayran yapılan tahta yayık.
Harar: Kalın iple dokunmuş büyük çuval.
Hezen: Tavandaki enine direklerin adı.
Hınız: Yoğurt yayığı.
Hızna: Mutfak.
İnek Tası: Süt sağılan büyük bakır tas.
Kap Kacak: Mutfakta kullanılan tüm araçlara verilen genel isim.
Kemis: Süzgeç.
Kış Damı: Ocağın bulunduğu, yemeklerin hazırlanıp yendiği büyük salon.
Külek: Silindir şeklinde çapı 20 cm, yüksekliği 50 cm olan, yoğurt mayalamada kullanılan kalaylı bakır kova. Darende yöresinde ağaçtan yapılan ölçü kabına da külek adı verilir.
Legen: Kalaylı bakırdan yapılmış, geniş ve kenarlı kap.
Lenger: Büyük bakır tabak.
Mahşere Taşı: Darende yöresinde dut şırası çıkarmada kullanılan, oluklu taşa verilen isim.
Makat: Tahta divan.
Maltız: İçi ateş tuğlası ile örülü, yüksek ayaklı, üzerinde yemek pişirilen borulu mangal.
Maşrapa: Kulplu bakır su kabı.
Misandere: Kış damındaki asma kat.
Nügü: 800 gramlık ölçek.
Okka: 1 kilo 230 gramlık ölçek.
Pilav Lengeri: Pilavın servise çıkarıldığı büyük bakır tabak.
Pin: Kümes hayvanlarının yumurtladığı yer.
Sahan: Bakır tabak.
Sele: Kamıştan örülen, altına yiyecek konan, büyük, ağzı geniş sepet.
Serik: Küpün ağzına bağlanan kılsız deri.
Sındıka: Küçük boy sandık.
Sini: Yemek yemede kullanılan, büyük, bakır, kalaylı, içi işlemeli tepsi.
Sitil-Bakraç-Helke: Bakır, kalaylı kova.
Soku-Zoku: Taştan yapılan, taneli yiyecek dövülen taş havan.
Su Tası: Su içmek için kullanılan kalaylı bakır tas.
Şaplak: Bakırdan yapılmış büyük saplı tas.
Şirelik: Kaynamış dut ve üzüm torbalarının üzerine koyularak onların süzülmesini sağlayan, ağaçtan yapılmış ızgaralı sehpa.
Taka: Duvarın içinde önü açık oyuk.
Tepir: Tahta tepsi. Değirmenden gelen bulgurun kepeğinin çıkarılmasında kullanılır.
Terek: Raf.
Terpoş: Bakır, içi çukur servis tabağı.
Teşt: Büyük bakır leğen.
Timminnah: Tahıl ölçme aracı.
Tol: Asma kabağından yapılan su kepçesi.
Tuluğ: Keçi derisinden yapılan yayık.
Ucun Ucun: Azar azar.
Üsküre: Bakır tas.
Yüklük: Üzerine kışlık yiyeceklerin konulduğu yer.
