Fuliya (Kosova)
Doç. Dr. S. Dilek YALÇIN ÇELİK
Fuliya esçiden yapılırdi ne vakıt cisi yikardilar. Ateş yakılırdi, cisiler yikanılırdi sora ta ateşte fuliya yapılırdi.
Fuliyanın hamuruna un, su em tuz atılır. Bunlar isla dügülür çi isla hallolson. Başka bi yerde kırarsın bikaç yumurta ya süt yase yogort karıştırırsın isla. Ateşi yakarsın, üstüne saciyagi korson. Sacların da üstüne çül attın mi saci ateşte korson.
Bük tepsi alınır em yag sürülür. Hazırladığımız hamurdan gorojdajlen bi sıra hamur atarız tepsiye. Kızgın saci üstüne koroz pişsın. Hamur pişti mi saci çekerız, cenek atarız ateşe. Hamurdan sora sütlen yumurtayi em yag sürerız. Cenek saclen koroz pişsın. Hem, hep ayni sıralari atarız. Biçe hamur pişsın sora yumurtali süt em yag pişsın. Tepsi dolinceze kadar yaparız. Tepsi doldu mi fuliyayi çeserız. Tepsinın altına saciyaglen ateş atarız. Üstuni da saclen kaparızçi alti em üsti kızarsın, içıni çeksın.
Esçiden fuliya pekmezlen em balen yenilirde. Şimdi ise reçellen yenıli. (Kaynak Kişi: Şükran Havruçe)
Not: Not: İklimin ve coğrafyanın güzelliği, bölgede özellikle yaz aylarında açık havada piknik yapma alışkanlığını getirmiştir. Bunun dışında zaten evlerin çoğunun bir bahçesi bulunmaktadır. Dışarıya kapalı, iç avlusu geriş, ev sahibi tarafından zenginleştirilmiş ve çiçekler ile süslenmiş bu iç bahçeler özellikle bahar ve yaz aylarında açık havada yemek içmek ve toplu olarak sohbet etmek alışkanlığını yaygınlaştırmıştır. Fuliya, böyle bir özel gün yemeğidir. Genellikle açık havada, sacda pişirilen, fuliya, yapımı zahmetli bir yemektir. O nedenle toplu olarak yapılarak yenilmesi adettendir.
