Kurabiyeler
Milli Eğitim Bakanlığı
Kurabiyenin sözlük anlamı; un, yağ, badem, fıstık vb. ile yapılan, şekerli ve küçük çöreklerdir. Kurabiye, gevrek kurabiyelerden içi yumuşak bezelere, hafif madlenlerden, tereyağlı ve parça çikolatalı kurabiyelere, bar kurabiyelere kadar tatlı ve tuzlu lezzetleri barındıran geniş bir aileyi temsil eder.
Kurabiye yapımına nasıl başlandığı, zaman içinde kaybolan bir bilgidir. Romalılar, un ve suyu macun kıvamına gelinceye kadar kaynattıktan sonra yağda kızartarak balla servis ettikleri kurabiye benzeri yiyecekler pişiriyorlardı.
Ancak kurabiye yapımı büyük olasılıkla şekerin geniş oranda üretilmeye ve işlenmeye başlamasından sonra ortaya çıkmıştır. Şeker tarımı Hindistandan Çine, Çinden Orta Doğuya oradan da Avrupaya yayılmıştır.
Kurabiyenin ilk defa 7. yüzyılda Persler (eski İran) tarafından yapıldığına inanılmaktadır.
Orta Çağa gelindiğinde İtalyanlar biscotti (biskotti) yapmaya başlamışlardır. Bu kelime İngilizcedeki bisküvi kelimesinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.
