Kekilli Lebeniye (Kilis)
Filiz Tercan
1/2 kg az yağlı kuşbaşı
koyun eti
1 su bardağı
pirinç
1 su bardağı
nohut
600 g süzme
yoğurt
1
yumurta
2
yemek kalığı tereyağı
1 tatlı kalığı dövülmüş kuru nane
1 çay kalığı tuz
Bir tutam kara
biber
6 su bardağı su.
Et çok az yağda kavrulur; tuz, kara
biber eklenir. Nohutlar haşlanıp aktarılır. Suyu verilir.
Pişince
pirinç yıkanıp eklenir.
Ayrı bir tencerede
yoğurt,
yumurta, tuz ve kara
biber karıştırılarak pişirilir.
Özleşince pişmeye yakın çorbanın sıcak suyundan eklenip sulandırılır.
Çorbaya azar azar eklenip ilk beş dakika karıştırılır.
Kısık ateşte 20-25 dakika pişirilir.
Diğer yanda tereyağı eritilip nane eklenir ve ısıtılır, çorbaya dökülür.
Not: Nohut bir gece önceden ıslatılmış olmalı. Yoğurdun süzme olması önemli; aksı halde
yemek ekşi olabilir. Adını Arapça
süt ve
yoğurt anlamlarına gelen leben sözcüğünden alan, çorba sınıfına girse de ana
yemek olan lebeniye sıcak içilmesine rağmen hem yaz hem kış sofralarının sevilen lallarındandır. Yanında özellikle şehriydi
bulgur pilavı ile yeniyor. Etli yapılırsa etin saç gibi ince olarak lif lif ayrılmasından ötürü kekilli, etsiz yapılırsa da kel adıyla tanımlanıyor. İçine köfte eklenerek yapılanı ise kubbül lebeniye olarak isimlendiriliyor.
Lebeniye Hüseyinoğlu köyünde de, ama biraz farklı yapılıyor. İlkin
yoğurt yayılıp (sulandırılıp)
pirinçle kaynatılıyor ve haşlanmış
nohut atılıp biraz daha pişiriliyor. İneceğine yakın
koyunun kuyruk yağında kavrulmuş et eklenip 1-2 taşım kaynatılarak servis ediliyor. Polatbey köyünde ise bahar aylarında ağır misafire ikram edilen bir
yemektir.