Boza
Boza günümüze kadar ulaşan, bilinen en eski Türk içeceklerinden biridir. Eski yıllarda Osmanlı coğrafyası ile Orta Asya coğrafyasının bazı kısımlarında yapılıp tüketildiği belirtilir.
Kış günlerinin vazgeçilmezi olan ve soğuk havalarda baya içinizi ııstan boza genellikle sarı leblebiyle sunuluyor. Kimi yerlerde boza, darı irmiği, su ve şekerden üretilerekte servis edilir.
Türkiye’de genellikle darıdan yapılan boza, başka ülkelerde yapıldığı yerin başlıca ürününe göre mısır, arpa, çavdar, yulaf, buğday, kara buğday, arnavutdarısı, gernik gibi tahılların unu, bazen de pirinç ve ekmek, nadir olarak da kenevir unu ve karamuk mayalandırılarak yapılır. Boza, genelde kış aylarında tüketilir.
Bozanın mevsimi 15 Eylül - 15 Mayıs arasıdır. Uygun şartlarda muhafaza edilirse bozanın içilebilecek kıvamını koruduğu süre 6 ya da 7 gündür.
Boza, sokakta ve dükkânlarda bozacılar tarafından satılır. Eski yıllarda akşamları yeni hazırlanmış sıcak bozalar, sokaklarda bozacılar tarafından bağırılarak da satılırdı.
