Safranbolu ve Köylerinde Yağmur Duası Kültürü
Mine Bakkaloğlu
Safranbolu’da yağmur duasına çıkılacağı zaman hocalar üç veliyi ziyaret edip Hıdırlıkta yağmur duası seromonisi yaparlardı. Bu üç yatır; Yıldız Baba, Hasan Dede ve Adsız türbedir. Yağmur duasına cuma günü çıkılırdı. İmam namazdan sonra cübbesini ters giyer ve âmin sırasında da ellerini ters çevirirdi. 70.000 taşın her birine yağmur duası okunup torbalara doldurulur ve tabakhanedeki suyun havuzuna bırakılır ve yağmur yağıncaya kadar burada bekletilirdi. Hep birlikte bir hayvan alınır kurban edilip kan akıtılır ve etinden keşkek pişirilip herkese ikram edilirdi.
Köylerde ise birkaç köyün halkı bir akarsuyun yanında toplanır, duadan sonra verilecek yemek için herkes buraya gelirken evinden birer tabak bulgur ve fasulye, yufka getirir bir dana ya da düve kesilirdi. Önde hoca arkasında çocuklar ve onların arkasında yetişkinler tekbir sesleriyle yağmur duası yapılacak yere gidilir ve hoca eşliğinde dualar edilirdi. Duadan sonra orada bulunanlara kazanlarda pişirilen bulgur aşı ve et yemeği ikram edilir, artan yemekler fakir köylülere dağıtılırdı.
Bir diğer gelenek de ‘Gode Gode’ idi. Çocuklar toplanıp yağmuru davet maksadıyla kabalak yaprağı denilen büyükçe bir yaprağı bir sırığa bağlayarak ellerine alır gode gode çağırışı eşliğinde kapı kapı evleri dolaşır, dut kurusu, ceviz, elma armut kurusu gibi yemişleri toplar, pencerelerden kabalak yaprağının üzerine birer maşrapa su dökülür, daha sonra çocuklar topladıkları yiyecekleri hep beraber yerdi.
