Küba Rüyasından Uyanmak
Son yılların en gözde gezi yerlerinden olan Küba hakkında ben de bir şeyler yazmak arzusundayım. Bu yazımın edebi bir makaleden çok Küba'ya gitmek isteyenlere klavuzluk etmesini istiyorum.
Türkiye'den Küba'ya gitmenin en kısa yolunu THY sağlıyor. Yaklaşık 10.000 km. Yolculuk giderken 13, dönüşte 16 saat sürüyor. Saat farkı Türkiye'den 8 saat geri.
Belli bir idolojiyi temsil eden bu ada daha çok sosyalizm sevdalılarını cezbediyor. Ancak kötü bir haberim var Küba çoktan kapitalist olmuş. Kominist yaşamın belli bir disiplini olması lazım ama bunu günlük hayatta hissetmiyorsunuz.
Halkın pek azı İngilizceyi anlayabiliyor. Konuşulan İspanyolca İspanya'dakinden biraz farklı.
Ülkenin belli başlı geliri turizm ancak ortada satılan ürünler son derece basit ve pahalı. Satıcılar nedendir bilinmez satış yaparken büyük havalara giriyorlar.
Vatandaşlar turiste nasıl davranacaklarını bilmiyorlar. Sanki biraz kabalar.
Bir kere fiyatlar çok yüksek, Avrupa ülkeleriyle aynı seviyede. Hatta bazı ürünler insanı güldürecek, uçuk etiketler taşıyor. Çoğu yerde pazarlık şansınız var. Zaten bu durum da serbest piyasayı oluştururyor.
Ülkede iki tür para birimi kullanılıyor. Cuc: Turistlerin kullandığı para birimi. Yaklaşık 1 'ya eşit. Cup: Küba vatandaşının kullandığı para birimi. Eğer size yanlışlıkla Cup verirlerse bu parayla bir turist olarak alış-veriş yapamıyorsunuz.
Giderken yanınızda Götütürün. Çünkü $, ABD ile olan bozuk ilişkileri nedeniyle % 10 kesintiye uğruyor.
İstediğinizi alacak bakkal ya da manav bulmak çok güç. Bu tür yerler devlet kontrolünde ve halk uzun kuyruklara girerek ihtiyaçlarını alabiliyor. Ayrıca buralara çantayla girmek yasak.
Küba'ya giderken size mutlaka puro siparişi verilecektir. En ucuz 1 adet puro 21 tl.den başlıyor. Pahalı puronun sınırı yok. Hani yıllarca bizi cezbeden, Küba'lı kızların bacağında puro sarması işi de eskilerde kalmış bir hikaye.
Çoğu tuvaletlerde sabun yok, su akmıyor. Su bulursanız şanslısınız. Eğer hem su hem de sabun bulursanız büyük iktamiye size çıkmış gibi hissediyorsunuz.
Trinidat ve Veredero gibi tatil beldelerinde ki otellerde çarşaf değiştirme zahmetine bile girmiyorlar.
Giderken değerli takılarınızı evde bırakın ya da sıkı sıkıya sahiplenin. Üzerinizden çıkardığınız anda kaybedebilirsiniz. Biz bu konuda tatsız bir durum yaşadık. Giden takılar gitti ve bulmak adına en ufak bir çaba bile harcanmadı.
Adada istediğiniz saatte istediğiniz yere gidebiliyorsunuz, bu güzel bir şey yani suç oranı düşük. Yanlız eşyalarınızı sakın bir yerlerde unutmayın, hemen dönseniz bile bıraktığınız yerde bulamıyorsunuz.
Sokakta dolaşırken çok sayıda dilenciye rastlamak mümkün ve bu insanlar son derece yapışkan bir türlü sizi bırakmıyor.
Konuştuğumuz vatandaşların çoğu "bizi de ülkenize götürün" şeklinde istekte bulunuyor.
Atatürk büstünü hiç merak etmeyin. Bizim köy ilkokullarının bahçelerinde daha gösterişlilieri var. Ayrıca Ata'nın heykelinin bulunduğu yerde pek çok ünlünün de büstü yan yana sıralanıyor. Bununla birlikte 10. 000 km ötede Atatürk büstünü görmek büyük mutluluk.
Merakla görmek istediğimiz Klasik Amerikan arabaları gerçekten çok enteresan. En genci 1958 model otomobiller itinalı bakıma rağmen son nefeslerini vermek üzere. Kapısına, aynasına falan değmeye kalkmayın zaten soförleri dokundurtmuyor.
Klasik arabaların sayısı 60. 000 civarı. Çoğu Havana'da bulunuyor. Yanlış eksoz kullanılması sonucu şehrin havasında mazot kokusu hissediliyor.
Yazılı tanıtıcı broşür bulmayı bırakın, adada günlük gazete bile her gün çıkmıyor.
Eğitim ve tıp konusunda büyük gelişmeler olduğunu okuyoruz. Tıp alanını bilmiyorum ama eğitim nasıl öncelikli anlayamadım. Zira ülkede kaynak esere ulaşmak zor.
Küba'ya giderken söyleyin yakınlarınız sizden sık sık haber beklemesin çünkü ülkede telekominikasyon ağı zayıf. İnternet bağlantıları yok denecek kadar az.
Görmeyi arzuladığımız ve gördüğümüz Küba'yı birbirinden çok farklı bulduk. "Küba'ya gidelim mi?" sorusunun cevabını vermeden önce bence iki kere düşünün.
6.1.2018
Banu Atabay
