Endonezya Mutfağı
https://www.lezzetsirri.com
17.000'den fazla adanın üzerine kurulmuş olan Endonezya'nın mutfağı pirince, ete, balığa, deniz ürünlerine ve sebzeye dayanır.
Endonezyalılar her öğün, buna sabah da dahildir mutlaka pirinç yerler. Onların ana yemeği pirinçtir. Pirincin yanında chilly sos (acı sos) ile yaptıkları diğer yemekleri yerler. Acı sos Endonezya Mutfağı'nda çok önemlidir. Hatta beyler evlenirken, iyi acı sos yapan eş seçerler... Çünkü iyi acı sos yapmak bir ölçüdür ve bu sosu iyi yapan, iyi eş olur derler. Endonezya adalardan oluşan bir ülke olduğu için, tüm adalara özgü değişik mutfaklar vardır. Örneğin, Sumağa, Java, Kalimantan, Sulavizi ve Iriyanjaya gibi bölgelerde yemekler büyük farklılıklar gösterir. Ama milli yemekleri diyebileceğimiz "gadu gadu" hemen her yerde yapılır. Bu karışık sebze demektir. Endonezyalılar yerfıstığı, tereyağı, chilly sos ile hazırladıkları sosu, bu yemeğin üzerine dökerek yerler.
Endonezya Mutfağı Hint, Portekiz, Arap, Hollanda ve İngiliz Mutfaklarının etkisinde kalmıştır. Adaların kıyı şeritlerinde bu etkiler daha baskındır. İç bölgelerde ise kendi yeme alışkanlıklarını korumuşlardır. Geleneksel tadın kaynağı taze kökler, otlar, hindistancevizi sütü ve ham şekerdir.
Endonezya Mutfağı'nın dünyanın en zengin çeşnili ve en lezzetli mutfaklarından biri yapan, tüm yukarıda bahsedilen ülke mutfaklarının etkisinin yerel ve geleneksel mutfakla karışarak ortaya çıkardığı sentez bir mutfak olmasıdır.
Endonezya pek çok etkiyi yansıtır. Biberin acısını, taze hindistancevizinin, ham şekerin, yerfıstığının aromasını ve tatlılığını yemeklere verirken, aynı anda yeşil limonun, "tamarind"in ve "lemon-grass"ın ekşiliğini de verir.
Endonezya'da yemeklerin yanında mutlaka acı biber ile hazırlanmış "Sambal" olur.
Endonezyalılar "soya fasulyesi"ni ve ürünlerini çok kullanırlar. Tofu, yani soya fasulyesi sütünden elde edilen peynir, 2000 yıl önce bir Çin imparatoru tarafından keşfedilmiştir. O dönemde ilaçlar üzerinde çalışan bilginler soya sütünün "Coagulation" yani "jöleleşmesi, kesilmesi" sonucunda peynirleştiğini görmüş ve böylece "Tofu" bulunmuştur. Tofu, hem Çin'de hem de Çin Mutfağı'nın etkisinde kalmış olan mutfaklarda çok yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Özellikle süt ürünlerinin tüketilmediği bir bölgede üretilmiş olan Tofu "kalsiyum" bakımından çok zengindir. Tofu'nun yemeklerde kullanımı çok çeşitlidir. Aynı zamanda ülkemiz dışında, özellikle Uzak Doğu Ülkelerinde çok ucuz bir gıda maddesidir. Aynı zamanda Tofu vejetaryen mutfakta da vazgeçilmez bir temel gıda maddesidir.
Endonezyalıların kullandıkları pişirme teknikleri de yine bölgelere göre değişir. Iriyanjaya'da genellikle ızgara yapılır. Java'da ve doğu Java'da ise buharda ve tencerede pişirmek yaygındır.
Endonezyalılar yemeklerinde hemen hemen 100'ün üzerinde değişik baharat kullanırlar. Tamarind (demirhindi ağacının meyvesi), sarımsak, köri, zencefil, safran, limon yaprağı ve değişik kökler bunların en önemlilerindendir.
Endonezyalılar özellikle safranı çok kullanırlar. Kuzu, tavuk, balık etlerini ve pirinci genellikle safranla pişirirler.
Genelde hafif tatlılar seven Endonezyalılar, tatlılarında en çok hindistancevizi sütü, süt ve jöle kullanırlar.
Endonezya kahve ve çay üretir. Onun için bu ülkede kahve ve çay çok tüketilir. Endonezya'da da bayram ve festivaller aileler için çok önemlidir. Toplumsal bir boyutu olan ve temelini eski ve yeni dinlerden alan bu bayramlarda, festivallerde, halk bol ve değişik özellikle de bu festivallere özgü yemekler yapar ve tapmaklara götürür. Genelde tanrılar için hazırlanan bu yemekler geceleri fakir halk tarafından alınarak tüketilir. Bu da Endonezyalıların beklentisiz bir paylaşma yöntemidir.
