ATASÖZLERiMiZ
Abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır.
Aça dokuz yorgan örtmüşler, yine uyuyamamış.
Acıkan doymam, susayan kanmam sanır.
Aç ayı oynamaz.
Açın karnı doyar, gözü doymaz.
Açlık ile tokluğun arası yarım yufka.
Aç ne demez tok ne yemez.
Aç yanında hamur teknesi kurcalanmaz.
Ağız yer yüz utanır.
Ahmak misafir ev sahibini ağırlar.
Aşını, eşini, işini bil.
Azıcık aşım kaygısız başım.
Az yiyen az uyur, çok yiyen güç uyur.
Bir yemem diyenden kork, bir oturmam diyenden.
Bir yemem diyenden kork, bir yerim diyenden.
Can boğazdan gelir.
Çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme.
Düğün aşıyla dost ağırlanmaz.
Göz gördüğünü, ağız yediğini ister.
İşten artar, dişten artmaz.
Kalbin yolu mideden geçer.
Lokma karın doyurmaz, şefkat artırır.
Misafir kısmeti ile gelir.
Misafir umduğunu değil bulduğunu yer.
Su küçüğün sofra büyüğün.
Tatlı ye tatlı söyle.
Yağ ile yavşan, sirke ile tavşan.
