Yiyiniz içiniz ancak israf etmeyiniz (Araf 31)
Banu Atabay'ın lezzetler.com Yemek Tarifleri Sitesi

Ankara Devlet Tiyatrosunda 10 Ekim 2008 tarihinde " İhanet" adlı oyun prömiyer yaptı.
Devlet tiyatrolarının 1982 yılından beri turneler dahil hiç bir oyununu kaçırmadan izleyen bir tiyatrosever olarak en kısa sürede bu oyunu izledim. Aslında ilk perdede bırakıp gitmeyi düşündüm ama belki ikinci perdede toparlanır düşüncesiyle tümünü izledim.
Burada "toparlanma" fiili oyunun üzerimde bıraktığı talihsiz izlenim için yetersiz kalabilir.
Oyun baştan sona kadar içeriği boş, ahlaki yönden rahatsızlık boyutlarında küstah, herhangi bir olumlu mesajı olmayan bir durumdaydı.
Beni en çok üzen o gün salonu dolduran izleyicilerin büyük bir bölümünün 18 yaş altı gençlerden oluşmasıydı. Bu çocuklar söylenenlerin ne anlama geldiğini kavrayacak ruh yapısında bile değilken, sözde komik bazı cümlelere bilinçsizce gülüyorlardı.
Bu oyunu sergilemekte ki amaç nedir? Sırada bekleyen bir çok eser varken neden Mario Fratti'nin yanlış psikolojisini yansıtan İhanet'i seçilmiştir? Bu oyun sonrasında gençler acaba bir sanatsal etkinliğe katılmış sayılır mı? Sahnelenmiş bu oyun ne kadar sanat içeriyor? Burada amaç sanat örtüsü altında başka bir şey empoze etmek olabilir mi?
Yurt dışında uzun süre yaşamış biri olarak. Ahlakın yozlaştırılmaya çaışılmasını uygarlık olarak görmüyorum. Küçük dozlar halinde yapılan bu çalışmalar Türk toplumunun ahlak yapısını farkında olmadan bozmaya yönelik çalışmalar gibi görünüyor. (Aslında bu oyunda doz aşımı olacak kadar sansürsüz hareket mevcuttu.) Televizyon kanallarında bile sansüre uğrayan kelimeler bu oyunda havada uçuşuyordu.
Bu oyunu sahneleyenler özellikle genç nesil üzerinde büyük sorumluluk taşıyor. Id duygusu olmayan bir neslin yetişmesi istenmiyorsa ilk fırsatta bu oyunun kaldırılması gerekir. Hatadan dönmek erdemdir.Özellikle Gençliğe devlet eliyle ihanet edilmemelidir.