Türkiye sularında Akdeniz, Ege, Marmara ve Karadeniz'de bulunan uskumru yok olma tehlikesi yasayan lezzetli bir balıktır. Uskumrunun yok olma tehlikesiyle karsı karsıya bulunmasının iki temel nedeni vardır: Deniz kirliliği ve asırı avlanma. Özellikle asırı avlanma yüzünden uskumru sürüleri son yıllarda Marmara'ya ve Karadeniz'e çıkamadığından göçü sona ermistir.
Ortalama boyu 20-25 santimetre olan uskumrunun yavrusuna "vonoz", 30-35 santimetre uzunluğundaki irilerine de "lipari" adı verilir. Yağsız uskumruya ise "çiroz" denir. Ortalama ağırlığı 110 gramdır.
Açık denizlerde sürüler halinde yasayan uskumrunun en sevdiği balık hamsi, çaça, aterina ve çamukadır. Bunların yanı sıra diğer balıkların yavruları ve planktonla da beslenir. Buna karsın orkinos, kofana ve torik gibi etçil balıkların saldırısına uğrar. Çok çevik ve hızlı bir balık olan uskumru saatte altı yedi deniz mili sürate ulasabilir.
Uskumru avı genelde gırgır ağlarıyla yapılır. Sürü eğer dipteyse dip ağları, uzatma, ığrıp ve manyat ağları da kullanılır. Uskumru ağın yanı sıra, gündüz zamanı oltayla da (çapari) avlanır.
ÜREME DÖNEMİ: Şubat sonu ve Mart baslarından itibaren Nisan ayında üreme devresini geçirirler. 3 yasından itibaren eseysel olgunluk dönemine girerler. Yumurta verimleri 300.000-450.000 arasında değisir.
AV YASAĞI : Minimum av boyu 20 cmdir.
TÜKETİM ŞEKLİ: Eti lezzetli olan uskumrunun ızgarası, tavası, dolması, buğulaması ve çirozu çok makbuldür. Tütsülenmis ve konserve uskumru, balıkçılık endüstrisi gelismis Atlas Okyanusu ülkelerinin en önemli ihracat kalemi arasındadır.
